224.

تو این همه برنامه چیدن برا روز مردی و عید و فلان و بیسار ، همین دعوای مسخره رو کم داشتیم که من عین چی گریه کنم و صبح که بیدار شم چشام نخ شده باشه بس که ورم کرده .

الکی نمیگما ، نخ شده ، رسما میدان دیدم کم شده! 

دعوا هه خودش مسخره بود ، مدل دعوا کردنای ما دوتا هم مسخره تر .

من میگم نمیام ، اون میگه بیا ، نه اصن نمیخواد بیای . بعد اون اخم میکنه من عین چی گریه .

بعد یه مدت همو بغل میکنیم ، یادمون میره .

دیشبم از همین دعواهای مسخره . 

همسر که سرکار بود یه کله تا صبح بیدار بود ، منم تا دیروقت گریه کردم بعد خوابم برد .

الان بیدار شدم با چشمای نخ شده ، همسر رفته بخوابه .

 

 

فقط جایی برای نوشتن....